Położone w Górach Suchych (najwyższej części Gór Kamiennych) Sokołowsko ma za sobą ciekawą przeszłość. W roku 1854 właśnie tam, czyli w miejscowości Görbersdorf, początkujący lekarz Hermann Brehmer uruchomił pierwsze na świecie sanatorium przeciwgruźlicze, w którym z bardzo dobrym skutkiem leczył gruźlicę płuc metodami naturalnymi: dietą, wodą, ruchem i klimatem. Z tego okresu pochodzi wiele budynków sanatoryjnych i pensjonatów o ciekawej architekturze. Pozostały również parki sanatoryjne i leśne, z reliktami obiektów uatrakcyjniających długi pobyt pacjentów, trwający zazwyczaj od czterech miesięcy do kilku lat. Po przejęciu tego obszaru przez Polskę nastąpił okres stagnacji i powolnego upadku uzdrowiska, na szczęście już zakończony. W latach 60. i 70. XX w. w Sokołowsku leczono pacjentów z uzależnieniami dla których prowadzono terapię zajęciową. Wiele obiektów powstałych w ramach tych zajęć służy do dziś. Sokołowsko to bez wątpienia kraina rzeczy dawnych, ale żywa – Fundacja Sztuki Współczesnej In Situ od 2007 r. podnosi z ruiny dawne sanatorium H. Brehmera tworząc w nim Międzynarodowe Laboratorium Kultury. Co roku odbywają się tu 3 festiwale: „Sanatorium dźwięku”, „Konteksty”, oraz „Hommage à Kieślowski”, a po plenerach artystycznych pozostają obiekty, które można spotkać również na trasach TRInO.
Zapraszamy na trzy trasy do dolnośląskiego miasta Strzegomia – granitowego serca Polski, dużego ośrodka kamieniarskiego z licznymi kopalniami granitu. W Strzegomiu znajduje się wiele zabytkowych budowli, które zobaczymy poruszając się po jednej z tras TRInO, z wykorzystaniem starego planu miasta z lat 1905-1915 autorstwa Rudolfa Mitschke. Najokazalszym zabytkiem, wokół którego prowadzi kolejna trasa, jest Bazylika Mniejsza. Kościół ten pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła jest jednym z największych osiągnięć śląskiego gotyku. Trzecia trasa poprowadzi nas do górującego nad miastem krzyża, ustawionego na bazaltowym monolicie Góry Krzyżowej (354 m n.p.m.).
Chociaż prawa miejskie Pabianice uzyskały już w poł. XIV w., to jednak dopiero zapoczątkowane w latach 30. XIX w. przemiany wyrwały miasto z wieków stagnacji. Bliskość szlaków komunikacyjnych, łatwy dostęp do surowca oraz stworzenie korzystnych warunków dla potrzeb osadnictwa przemysłowego zaowocowało szybkim rozwojem miasta. W połowie XIX w., z liczącej w 1794 r. niespełna 500 mieszkańców osady, Pabianice wyrosły na prężny ośrodek przemysłowy o profilu włókienniczym, a pod koniec tegoż wieku zajmowały już drugie miejsce po Łodzi pod względem produkcji tkanin bawełnianych, wełnianych i mieszanych. Tym samym stały się one istotną częścią Ziemi Obiecanej – miejsca, gdzie można było prowadzić dobre interesy, pracować i godziwie zarabiać.
W stulecie Bitwy Warszawskiej zapraszamy pod Warszawę, w okolice Radzymina. Na tym obszarze, pomiędzy 13 a 16 sierpnia 1920 r., toczyły się ciężkie walki będące jednym z ważniejszych elementów Bitwy Warszawskiej. Ich historię przybliża najnowsza, licząca sobie 44 km trasa rowerowa poprowadzona szlakiem miejsc związanych z wydarzeniami 1920 roku. Trasa ta stanowi dobre uzupełnienie istniejących już wcześniej tras związanych z Bitwą Warszawską, po Ossowie i Radzyminie. Dodatkową zachętą do ich pokonania może być fakt, iż przebycie dowolnych dwóch z nich umożliwia zdobycie jubileuszowej odznaki "Bitwa Warszawska 1920-2020" oraz punktów do odznaki "Szlakami Bitwy Warszawskiej 1920 r.", zgodnie z ich regulaminami.